Riccardo Riccò – de wielrenner die bijna doodging door zijn eigen bloedtransfusie

In de sportwereld kun je al snel uit de gratie vallen: blessures, verlies van vertrouwen en problemen buiten het veld. Het kan al snel de ondergang betekenen voor iedere grote atleet.

Helaas zijn de meeste schandalen in de wielersport te wijten aan één factor: doping. Een van de meest verbluffende voorbeelden van een dopingzaak die zijn grootsheid gelijk ongedaan maakt, moet wel die van Riccardo Riccò zijn.

Beschouwd als een van de beste klimmers ter wereld in de jaren 2000. Hij is degene met de bijnaam "de Cobra" en heeft zijn stempel gedrukt op de tochten door Frankrijk en Italië. Ook was hij snel, zowel in de sprint als in de bergen, Riccò was formidabel.

In 2008 en vervolgens in 2012 bleek de lieveling van Italië prestatiebevorderende middelen te gebruiken. Dit ondanks al zijn inspanningen om het te verdoezelen. Schorsingen van 20 maanden en later 12 jaar hebben logischerwijs een einde gemaakt aan zijn jonge carrière.

Ten behoeve van zijn carrière of vanwege zijn onstuitbare wil om te winnen, gokte de "Cobra" met zijn leven. Hier is een terugblik op de carrière van een wielerwonder die in de doping terechtkwam en er nooit meer uit kwam.

In april 2005 ontdekte de wielerwereld een jonge renner met waanzinnig potentieel - even goed in tijdritten als in de bergen - Riccardo Riccò. De 22-jarige verpletterde de concurrentie in Lombard Cycling Week, met twee ritzeges.

Deze prestatie bleef niet onopgemerkt en zodra de wedstrijd voorbij was, kreeg het professionele team Ceramica Panaria belangstelling voor de jongeman. De Italiaanse wielerbond merkte echter de abnormale bloedtesten van Riccò op. Ja toen al.

Riccò was 22 jaar oud en ondanks zijn bloedtesten die suggereerden dat hij doping had gebruikt, trad hij in 2006 toe tot het Spaanse team Saunier Duval-Prodir. Deze zeer ambitieuze formatie rekruteert ruwe diamanten en slijpt ze snel in vorm.

In maart, op Tirreno-Adriatico, eindigde hij als derde in de 2e etappe, verslagen door voormalig wereldkampioenen Óscar Freire en Igor Astarloa. De jonge renner was explosief en een uitstekende klimmer met een perfect profiel om etappes te winnen.

Het duurde nog een paar dagen voordat hij in april 2006 zijn eerste race won. In zijn geboorteplaats Sassuolo versloeg hij Paolo Bettini tijdens de Internationale Coppi en Bartali Week.

In mei 2007 arriveerde Saunier-Duval in de Ronde van Italië met één doel: de etappes winnen. Wat we wel kunnen zeggen is dat de missie geslaagd is. Met vier ritzeges, door vier verschillende renners, maakte de ploeg indruk.

Van de revelaties van deze Tour is de "Cobra" zeker de meest oogverblindende. Met een overwinning in de 15e etappe en een tweede plaats in de categorie beste jonge renner, achter de onaantastbare Andy Schlek, was Riccardo Riccò de nieuwe sensatie van het wereldwielrennen.

Het jaar daarop, in 2008, kondigde de Italiaan aan dat hij de roze trui wilde dragen – hij wilde de Giro winnen. Het grootste probleem was Alberto Contador, de Spanjaard uit Astana was toen op zijn hoogtepunt en leek onaantastbaar.

Als hij hem niet zou verslaan, zou de "Cobra" op zijn minst "El Pistolero" tot het uiterste drijven. De Italiaan eindigde als tweede in de Ronde van Italië, met nog twee ritzeges op zak. Deze man was gemaakt om te winnen.

Na zijn mooie prestaties in de Giro was het tijd voor de Tour de France. Geconfronteerd met Cadel Evans en Alejandro Valverde, liet de "Cobra" zien waar hij voor stond met twee overwinningen in de zesde en negende etappe van de Tour.

Terwijl hij de witte trui nog droeg, testte hij tijdens de tijdrit in Cholet positief op EPO. Hierdoor werd de ploeg Saunier-Duval direct uitgesloten van de Grande Boucle.

Riccardo Riccò werd 20 maanden geschorst en keerde in 2010 terug. Hij won een etappe in de Lombard Cycling Week. In mei 2010 testte zijn partner Vania Rossi positief op EPO… De demonen kwamen terug.

Met zijn nieuwe team Ceramica Flaminia won hij echter de Ronde van Oostenrijk. Hij won een etappe in de Ronde van Trentino, voordat hij tekende bij Vacansoleil, waar hij de Coppa Sabatini won. De “Cobra” was terug!

Helaas werd hij op 19 februari 2011 ontslagen door Vacansoleil nadat hij toegaf toevlucht te hebben genomen tot een autotransfusie van bloed. Deze keer was de situatie veel ernstiger.

Inderdaad, op 7 februari werd Riccardo Riccò in ernstige toestand opgenomen in het ziekenhuis van Modena. Uit angst voor zijn leven gaf hij aan zijn dokter toe dat hij zijn eigen bloed, dat hij 25 dagen in zijn koelkast had bewaard, zelf weer in zijn eigen lichaam had teruggebracht. 

Hij werd vervolgens geschorst door de Internationale Federatie, net nadat hij had getekend voor een Kroatisch team. Ten slotte werd hij voor 12 jaar uitgesloten van alle wedstrijden. Het einde van zo'n korte carrière...

Riccò wilde vervolgens verschillende wereldrecords breken, maar een val in de Ventoux verhinderde hem verder te gaan. Verwoest gaf hij toe dat hij eraan dacht een einde aan zijn leven te maken. Tegenwoordig lijkt Riccò op een veel betere plek te zijn. Hij hertrouwde en heeft een ijssalon in Italië. Een eenvoudig en vredig leven, ver weg van de wielersport.