Profwielrenners die waarschijnlijk door steroïdengebruik zijn overleden

Steroïden zijn al sinds jaar en dag gemeengoed in de wielersport en worden door wielrenners gebruikt om hun prestaties te verbeteren en hun grenzen te verleggen.

In de loop der jaren hebben vele wielrenners positief getest op epo of andere gelijkaardige producten.

Van eind de jaren 80 tot begin jaren 2000 was het gebruik van steroïden een serieus probleem in de sport en gebruikten veel renners deze middelen om beter te presteren.

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen

Lance Armstrong is het klassieke voorbeeld van een renner die een sportief voordeel behaalde dankzij het gebruik van steroïden. De Amerikaan won zeven keer de Tour de France voordat zijn eindzeges hem in 2012 werden ontnomen.

Steroïdengebruik heeft bij sommige renners geleid tot zware schorsingen, gevangenisstraffen en zelfs vroegtijdige overlijdens.

Deze wielrenners bezweken vermoedelijk aan overmatig dopinggebruik.

Tijdens de 13e etappe van de Tour van 1967 viel de Brit Tom Simpson bewusteloos van zijn fiets op de flanken van de Mont Ventoux. Een helikopter bracht hem met spoed naar het ziekenhuis, waar hij veertig minuten later overleed.

De Franse autoriteiten ontdekten sporen van amfetaminen in het lichaam van Simpson. Na zijn dood werden dopingcontroles verplicht in de wielersport.

De Belg Geert Van de Walle reed voor Lotto en Isoglass-Robland en werd Belgisch kampioen bij de amateurs in 1985.

Van de Walle was 23 toen hij plots een hartaanval kreeg tijdens een voetbalwedstrijd met enkele andere wielrenners. Het is niet bewezen dat zijn dood verband hield met doping, maar het wijdverbreide gebruik van epo in die tijd en de jonge leeftijd waarop hij stierf doen vermoeden dat zijn hartproblemen verband hielden met doping.

Bert Oosterbosch was zo'n tien jaar professioneel wielrenner en won in die tijd drie etappes in de Tour de France en de Ronde van Nederland. In 1989 bezweek hij na een hartaanval, een overlijden dat in verband werd gebracht met het gebruik van epo.

Willy Voet, de in ongenade gevallen voormalige verzorger, zei dat de renner Synacthen had gebruikt, een middel dat aanvankelijk zijn vermogen om hard te werken had geblokkeerd en waardoor zijn gezondheid in een neerwaartse spiraal terecht was gekomen.

Johannes Draaijer was een Nederlandse wielrenner die twee etappes in de Vredeskoers van 1987 won en een etappe in de Ronde van Murcia van twee jaar later. Hij eindigde ook 130e in de Tour de France van 1989.

Foto: Wikimedia Commons / Bundesarchiv_bild

Draaijer stierf in 1990 aan een hartaanval in zijn slaap. Zijn dood werd niet toegeschreven aan het gebruik van dopingproducten, maar zijn weduwe vertelde later aan het Duitse tijdschrift 'Der Spiegel' dat hij onwel was geworden door epo.

Marco Pantani was een van de beste wielrenners van de jaren 90. Hij won de Tour van 1998 en schreef acht etappes op zijn naam in de grootste rittenkoers ter wereld.

De Italiaan werd in 2004 dood aangetroffen in zijn hotelkamer. Hij bleek te zijn gestorven aan een hersenoedeem en hartfalen. In 2013 bleek uit tests die in het jaar van zijn dood waren uitgevoerd dat Pantani epo had gebruikt.

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen