Ontvoeringen en cocaïne in cricket – het wilde verhaal van Stuart MacGill

Velen beschouwen Stuart MacGill als een van de ongelukkigste cricketspelers in de geschiedenis. Ondanks dat hij 208 testwickets behaalde onder de 30, kreeg hij nooit de kansen die zijn talent aantoonbaar verdiende.

MacGill werd in 1971 geboren in Mount Lawley, West-Australië en kwam uit een cricketfamilie. Zowel zijn vader als zijn grootvader hebben beiden WA op staatsniveau vertegenwoordigd.

Al op jonge leeftijd probeerde MacGill de kunst van de legspin onder de knie te krijgen. Het begon met een wonderbaarlijke draai tijdens het jeugdcricket en ging door tijdens zijn carrière. Hij stond zelfs bekend als een grotere spinner van de bal dan Warne.

MacGill werd al vroeg opgemerkt. Hij kreeg een studiebeurs voor het Australian Institute of Sport, waar hij in 1991 tegen New South Wales speelde.

Het duurde enige tijd voordat MacGill de sprong naar het volgende niveau maakte. Hij verscheen weer in het seizoen 1996/97 terwijl hij speelde voor New South Wales. Hij eindigde het seizoen met 16 wickets op iets meer dan 36.

Dat MacGill talent had was overduidelijk voor de Australische selecteurs. Dit alles ondanks zijn relatieve gebrek aan cricketervaring. In de Australische zomer van 97/98 pakte MacGill 35 wickets op 28-jarige leeftijd en maakte hij zijn testdebuut.

MacGills vroege carrière bij het nationale team was succesvol, waarbij hij tal van wickets nam in Pakistan en tijdens een Ashes-serie op eigen bodem.

De meeste kansen van MacGill kwamen naast Shane Warne, of toen Warne niet beschikbaar was, wat betekende dat hij nooit uit de lange schaduw van Warne kon stappen.

Tijdens het drugsverbod van Shane Warne in 2003 kreeg MacGill de kans om de belangrijkste spinner van de testploeg te zijn. Hij maakte indruk met 53 wickets in 11 testwedstrijden.

Hij had zijn plaats in de ploeg kunnen behouden na de terugkeer van Warne, maar door een terugval in vorm verloor MacGill zijn plek in het team. Hij zou zijn plaats in de ploeg nooit meer terugkrijgen tot aan de pensionering van Warne.

Gedurende zijn carrière had MacGill een bijzonder talent om wickets te nemen. Hij staat er om bekend de snelste te zijn in het bereiken van 150 wickets tijdens zijn carrière. Dit is gemeten in termen van afgeleverde ballen.

MacGill beëindigde zijn cricketcarrière in 2008 na een reeks wedstrijden in West-Indië.

Met het begin van franchise T20-toernooien keerde MacGill terug uit zijn pensioen voor het seizoen 2011/12 om te spelen voor de Sydney Sixers in de Big Bash League.

MacGill was altijd openhartig tijdens zijn carrière. Hij weigerde bijvoorbeeld vanwege morele redenen in Zimbabwe te spelen. Daarnaast sprak hij zich uit tegen de sponsorovereenkomst van Cricket Australia met KFC en klaagde CA aan wegens het niet betalen van blessureuitkeringen na zijn pensionering, een zaak die uiteindelijk buiten de rechtbank om werd afgehandeld.

In april 2021 werd MacGill ontvoerd. De voormalige legspinner werd door drie mannen buiten zijn huis in Sydney in een auto gedwongen. Vervolgens werd hij naar een plek buiten de stad gereden, waar de aanvallers probeerden geld van MacGill af te persen. Ze dreigden hierbij om zijn vingers af te snijden.

Zes mannen zijn aangeklaagd voor dit incident. MacGill vertelde de verslaggevers dat hij “niets verkeerds” had gedaan en dat hij “slechts een slachtoffer” was.

Sommige leden van de groep die MacGill ontvoerden, werden in verband gebracht met het leveren van cocaïne. In september 2023 werd MacGill zelf gearresteerd en beschuldigd van het leveren van grote hoeveelheden cocaïne.

Specifiek wordt MacGill beschuldigd van het verkopen van 1 kg cocaïne voor $330.000 AUD (ongeveer £171.000, ₹17,5 miljoen INR, $209.000 VS) in 2019.
Hij is op strenge voorwaarden op borgtocht vrijgelaten op de drugsaanklacht en zal opnieuw voor de rechtbank in Sydney verschijnen op 26 oktober 2023.