De ergste rellen in de Engelse voetbalgeschiedenis

Voor duizenden mensen uit het Verenigd koninkrijk staat voetbal gelijk aan religie. Duizenden mensen wijden hun leven aan hun gekozen team. De passie voor een team kan leiden tot hartstocht en inspiratie, maar het kan ook leiden tot lelijke confrontaties en geweld.

Voetbalvandalisme in het Verenigd Koninkrijk is iets waar supporters van de sport mee in aanraking komen. Deze kwesties worden aangehaald door politieke leiders en komen ook aan bod in Hollywood-films.

Gelukkig is de ernst van deze gebeurtenissen afgenomen door strengere beveiliging en beter uitgeruste stadions. Laten we eens terugkijken op enkele gebeurtenissen die hebben bijgedragen aan de verandering van de publieke perceptie van Engels voetbalgeweld.

Hoewel deze rellen misschien niet tot de ergste behoren en afhankelijk van je achtergrond zelfs reden voor een feestje konden zijn, was de veldinvasie tijdens het Home International Championship tussen Engeland en Schotland in 1977 zonder twijfel een beruchte gebeurtenis.

De wedstrijd vond plaats op 30 april 1977 in het Wembley Stadium en was vanaf het begin een spannende gebeurtenis. Toen de wedstrijd de laatste fase inging, scoorde Schotland een late gelijkmaker. Dit leidde tot uitbarstingen van vreugde onder de Schotse fans.

Terwijl het feestgedruis aanhield, doorbrak een grote groep Schotse fans het hek dat hen van het veld scheidde. Al snel werden ze gevolgd door een kleinere groep Engelse supporters toen ze het veld op renden. De spelers moesten vluchten naar de veiligheid van de kleedkamers terwijl de fans het veld bestormden.

De veldinvasie duurde ongeveer 20 minuten voordat politie en stewards de controle terug hadden en de fans van het veld konden verwijderen. In totaal werden 364 fans gearresteerd en raakten 20 politieagenten gewond.

Hoewel er sinds het eind van de jaren zestig voetbalrellen waren in Engeland, nam het een duistere wending in de jaren tachtig. De rellen in Luton zijn een van de meest beruchte gebeurtenissen.

Een kwartfinale FA Cup-wedstrijd tussen Luton Town en Millwall op Kenilworth Road in maart van dat jaar resulteerde in wat velen omschreven als "het ergste voorbeeld van voetbalgeweld op een Engels veld". Millwall-fans genoten van hun door de media gecreëerde reputatie. Ze verscheurden oranje plastic stoelen en gebruikten ze als wapens en schilden terwijl ze al vechtend met politie en fans van de tegenstander het veld bestormden. De wedstrijd moest twee keer worden gestaakt en bij het laatste fluitsignaal werd het veld opnieuw bestormd. Dit resulteerde in verschillende blessures en was live te zien op televisie.

Terwijl de MIG-bemanning van Luton samen met The Millwall Bushwhackers buiten het veld stonden, ontstond er een confrontatie met de politie in het midden. Na de situatie onder controle te hebben gekregen, werden 31 mannen gearresteerd en vastgehouden. Het incident zorgde ervoor dat de Britse regering, onder leiding van premier Margaret Thatcher, opriep tot serieuze maatregelen om geweld in stadions te bestrijden. Een van de maatregelen was strenge gevangenisstraffen voor de schuldigen.

Een maand later eindigde de wedstrijd tussen Birmingham en Leeds in St. Andrews op tragische wijze. Een 14-jarige jongen werd verpletterd onder een muur die buiten het stadion instortte. In een onderzoek werd deze dag van geweld beschreven als: "Meer de Slag bij Azincourt dan een voetbalwedstrijd."

De fans van Leeds staken kraampjes in de omgeving in brand, vernielden stoelen en gooiden betonnen blokken naar rivaliserende supporters. Zelfs Eddie Gray, een legende op Elland Road en de baas van Leeds, werd bekogeld met projectielen toen hij smeekte of de fans konden ophouden.

De rellen breidden zich uit tot in de hele stad. Dit leidde tot beschadigde winkels en pubs. 104 mensen werden gearresteerd en 12 politieagenten raakten gewond.

De wedstrijd tussen Manchester United en Arsenal op 20 oktober 1990 werd gekenmerkt door gewelddadige botsingen tussen de rivaliserende fans op Old Trafford. De spanning werd maandenlang opgebouwd vanwege de felle rivaliteit tussen de twee teams. Toch werd er lang uitgekeken naar de wedstrijd zelf. Echter, toen het spel begon liep het al snel uit de hand. De Arsenal-fans, die op de bovenste rij van het uitvak zaten, begonnen voorwerpen op het veld te gooien, waaronder munten, aanstekers en flessen.

De situatie escaleerde toen Manchester United in de 23e minuut hun eerste doelpunt scoorde. Een groep Arsenal-fans brak door een barrière heen en rende het veld op om de spelers en supporters van Manchester United aan te vallen. Het geweld ging de hele wedstrijd door, waarbij beide groepen fans voorwerpen naar elkaar gooiden en tot een confrontatie kwamen met de politie.

Vanwege zorgen over de veiligheid van de spelers en officials, werd de wedstrijd uiteindelijk na 77 minuten gestaakt. In de nasleep werden 24 mensen gearresteerd en raakten tientallen mensen gewond. De vechtpartij resulteerde er ook in dat United één punt kreeg. Volgens bleacherreport.com werden er twee punten bij Arsenal in mindering gebracht.

De wedstrijd van 2009 tussen West Ham United en Millwall is een van de meest beruchte voorbeelden van voetbalvandalisme in de recente geschiedenis. Op 25 augustus 2009 werd de wedstrijd om de League Cup gespeeld op West Ham's Boleyn Ground. Het eindigde in een gelijkspel. De spanningen tussen de supporters van de twee clubs waren al jaren aan het oplopen. De wedstrijd werd van tevoren al getypeerd als "licht ontvlambaar".

Voordat de wedstrijd begon was er al sprake van geweld. Rivaliserende fans kwamen buiten het stadion met elkaar tot een confrontatie. Toen de fans het stadion in kwamen escaleerde het al snel. West Ham-fans renden het veld op en vielen Millwall-fans aan in het uit-vak. Fans vochten met politie en stewards en er werden voorwerpen op het veld gegooid.

De wedstrijd werd tot twee keer toe onderbroken en op een gegeven moment leek het erop dat deze helemaal zou worden gestaakt. Uiteindelijk won West Ham met 3-1, maar door het geweld dat had plaatsgevonden, werd de uitslag minder belangrijk. Het incident bewees dat verhoogde veiligheidsmaatregelen bij voetbalwedstrijden noodzakelijk waren. Met name bij wedstrijden waarin teams met een hoog risico en een geschiedenis van supportersgeweld spelen.

Op 2 mei 2021 zou Manchester United op Old Trafford tegen Liverpool spelen. De wedstrijd werd echter uitgesteld vanwege een protest van een grote schare fans tegen de eigenaren van de club, de familie Glazer. De supporters hadden ingebroken in het stadion.

De demonstranten kwamen in opstand tegen de eigenaren van de club, de Glazers. Volgens de fans gaven ze meer prioriteit aan winst maken dan aan het welzijn en succes van het team. De fans waren ook boos over de deelname van de club aan de tot falen gedoemde Europese Super League.

Ongeveer 1.000 demonstranten verzamelden zich voor de wedstrijd buiten het stadion en sommigen slaagden erin door veiligheidsbarrières te breken en het veld te bestormen. Andere demonstranten kwamen tot een confrontatie met politieagenten. Sommige fans staken fakkels in brand en gooiden voorwerpen naar het stadion.

De wedstrijd werd aanvankelijk uitgesteld, maar werd uiteindelijk afgelast. De Premier League maakte zich namelijk zorgen over de veiligheid. Het incident werd vanwege het gevaarlijke en illegale gedrag van de demonstranten alom veroordeeld door Manchester United, Liverpool en de bredere voetbalgemeenschap. Daarnaast gaf de familie Glazer een verklaring waarin ze zich verontschuldigde voor de rellen en beloofde een dialoog aan te gaan met fans om hun zorgen weg te nemen.