David tegen Goliath: de grootste mismatches in de sportgeschiedenis

Net als bij een soap zijn drama en meeslepende verhaallijnen onlosmakelijk verbonden met de sportwereld. Het ongelooflijke verhaal van David tegen Goliath, een ongelooflijke comeback na een blessure, de kans op revanche na een verpletterende nederlaag, een onmogelijke ontknoping die uitmondt in een overwinning...

Het maakt allemaal deel uit van het spektakel van de sport, en het is dat spektakel – het gevoel van zullen ze het doen of niet – dat fans zo gek maakt op hun favoriete sport. Maar soms ontbreekt dat gevoel helemaal, door een ongelijke verhouding tussen beide partijen.

We hebben het hier niet zozeer over verrassende uitslagen of een confrontatie tussen een topclub en een laagvlieger in de Premier League, maar eerder over duels die op papier zo ongelijk zijn dat je er bijna van gaat duizelen. Hier zijn vier beruchte sportieve duels tussen David en Goliath.

In de FA Cup komen kleine clubs wel vaker tegenover giganten te staan. In deze competitie strijden clubs van alle Engelse niveaus voor de beker. Het is in veel opzichten een geweldig concept, omdat het elke club de kans geeft om mee te doen.

Er leek maar één ploeg te gaan winnen toen Marina AFC, een club van het zesde niveau in Engeland, het grote Tottenham Hotspur ontving in zijn kleine stadion met nog geen 3.000 plaatsen.

De Spurs wonnen de wedstrijd met 5-0, zeker niet de slechtste voetbaluitslag die we in deze galerij zullen zien. En niet zo slecht als je bedenkt dat de ploeg van Tottenham 663 miljoen pond waard was en die van Marine AFC amper 338 pond.

Toch was het een bijzondere avond was voor alle betrokkenen. De fans van Marine AFC waren verheugd om een topclub te mogen ontvangen, en de supporters van Tottenham waren nederig door de dankbaarheid.

In dit geval nam voor velen de beste allround-bokser ooit het op tegen een zeer beroemde YouTuber die onlangs besloot om het eens te proberen in het boksen.

Mayweather, die ongeslagen was in 50 professionele kampen, was zeker niet van plan te verliezen en iedereen wist dat. Maar bij boksen draait alles om het praten rond een grote kamp, en dit was voor boksexperts een moeilijke wedstrijd om serieus te nemen.

Mayweather won met 78-74 en daarmee kregen we niet het pak slaag dat iedereen misschien verwachtte. Er was echter sprake van dat Mayweather – ahum – zijn best niet deed en Paul gedurende het hele gevecht actief op sleeptouw nam.

Maar de promotors verdienden naar verluidt alleen al 50 miljoen dollar aan pay-per-view, grotendeels onder impuls van Pauls fanbase, terwijl Paul naar verluidt 10 miljoen dollar opstreek en Mayweather een duizelingwekkende 100 miljoen dollar. En dat lijkt hier toch het belangrijkste, toch?

Roland Garros is een van de grote afspraken op de ATP-kalender, maar de vrouwenfinale van 1988 was verre van de beste reclame voor het toernooi.

In de finale nam de 17-jarige opkomende Natasha Zvereva het op tegen Steffi Graf, de toenmalige nummer één van de wereld, die in een uitstekende vorm verkeerde. De wedstrijd is nog steeds de kortste Grand Slam-finale in de geschiedenis.

Graf had slechts 34 minuten nodig om de nieuwkomer met 6-0 en 6-0 te verslaan. Het werd des teleurstellender voor Zvereva omdat het ook haar laatste Grand Slam-finale zou zijn in het enkelspel. Graf won dat jaar vier Grand Slams en goud op de Olympische Spelen.

Er wordt vooral gesproken over ongelijke verhoudingen in de groepsfase van het WK, maar het spektakel tussen Australië en Amerikaans-Samoa in de kwalificaties was nog nooit vertoond in het wereldvoetbal.

De eilanden in de Stille Oceaan staan niet echt bekend om hun voetbalkwaliteiten en Amerikaans-Samoa ging deze wedstrijd in nadat het al zwaar verloren had van andere eilandnaties in de groep. Zo was het met 13-0 onderuitgegaan tegen Fiji en met 8-0 tegen Samoa. Australië had daarentegen net daarvoor een 22-0-recordzege geboekt tegen Tonga.

Deze wedstrijd was van meet af aan een mismatch: Australië, een groot land met toen een bevolking van ongeveer 20 miljoen, dat het moest opnemen tegen een klein eiland met 50.000 inwoners. Het kon eigenlijk maar één kant opgaan, maar weinigen konden voorspellen hoe slecht het Amerikaans-Samoa werkelijk zou vergaan.

Australië vond 31 keer de weg naar doel, waarbij spits Archie Thompson 13 goals voor zijn rekening nam. Dat is nog steeds een record van meeste doelpunten van een team en een individu in het wereldvoetbal.