Bob Marley: de koning van de reggae die profvoetballer had kunnen worden

Robert Nesta Marley, beter bekend als Bob Marley, is een van de grootste iconen van Jamaica. Hij was een filosofische profeet die zijn boodschap deelde door middel van zijn muziek, waarin liefde, vrijheid en eenheid centraal stonden.

Marley koppelde vrijheid vaak aan voetbal, een van zijn diepste passies. Foto's van Marley dribbelend, passend, schietend en zelfs panna's uitdelend zijn er in overvloed.

Foto: BobMarleyFan / YouTube

Of hij nu thuis was, onderweg of zelfs achter de schermen bij een concert, Marley werd vaak meer met een voetbal gezien dan met zijn gitaar. Het was een soort ritueel voor iedereen in zijn inner circle om een balletje hoog te houden.

Bron: bobmarley / Instagram

Robert Nesta Marley werd op 6 februari 1945 geboren in Nine Mile, Jamaica, maar bracht het grootste deel van zijn jeugd door in Trenchtown, Kingston. Tijdens zijn problemen en beproevingen diende voetbal, net als muziek, als een ontsnapping.

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen

Bob Marley's identiteit was nauw verweven met voetbal: hij kreeg zijn bijnaam "Tuff Gong" door zijn agressieve spel op het veld en zag voetbal oorspronkelijk zelfs als zijn uitweg uit de vervallen wijk Trenchown, Kingston.

Marley begon zijn eerste muziekplaten op te nemen in de jaren 60 met de legendarische producer Coxsone Dodd, maar door financiële problemen werd hij gedwongen om in 1966 naar de VS te emigreren om in een fabriek te werken.

Voetbal was nog steeds erg aanwezig in zijn dagelijks leven, als middel om zijn lichaam en geest te versterken.

"Ik hou allereerst van muziek en dan van voetbal. Als ik eerst van voetbal hou kan dat gevaarlijk zijn, ik hou van muziek en daarna pas van voetbal. Voetballen én zingen is gevaarlijk omdat voetbal erg gewelddadig kan zijn. Ik zing over vrede, liefde en al die dingen, en in het voetbal kan er van alles gebeuren. Als een man je hard aanpakt, brengt dat oorlogsgevoelens met zich mee", zo sprak Marley in een interview.

"Hij was zo gefocust, met de bal aan zijn voeten, hij rende op je af en zijn belangrijkste doel was om je te passeren en dan te schieten. Hij was een meester in zowel voetbal als muziek", herinnert medemuzikant Levi Roots zich.

Foto: Bob Marley Fan / YouTube

Marley zou later in 1969 terugkeren naar Jamaica om zich volledig te wijden aan de muziek. Hij begon nummers op te nemen met de bekende Lee "Scratch" Perry en bracht tal van succesvolle platen uit.

Zijn passie voor muziek maakte hem uiteindelijk tot een wereldster, maar zijn liefde voor voetbal bleef een belangrijk onderdeel van zijn dagelijks leven uitmaken.

Naarmate het succes van Marley groeide, groeide ook zijn reputatie. Hij verhuisde naar Hope Road 56, een paar huizen verwijderd van het huis van de gouverneur.

Marley "bracht het getto naar de stad" en dat gold ook voor zijn voetbalwedstrijdjes. Marley organiseerde straatvoetbalwedstrijden van 7 tegen 7 in zijn achtertuin.

Foto: bobmarley / Instagram

De voetbalvaardigheden van Bob Marley stonden hoog aangeschreven bij collega's en rivalen. Velen beweerden dat hij net zo goed was als Allan 'Skill' Cole, zijn voormalige tourmanager die wordt beschouwd als de beste voetballer van Jamaica.

Sommige Engelse promotors zouden iets te happig zijn om wedstrijden tegen Marley en de Wailers te accepteren, in de overtuiging dat ze toch wel beter in voetbal waren, om vervolgens verslagen te worden.

Foto: bobmarley / Instagram

"Proberen om de bal van hem [Marley] af te pakken was gewoon hopeloos, Bob was de persoon die hij was, de bal kwam altijd naar hem toe. Hij was de generaal op het middenveld, en ze noemden hem skipper. Ze waren zo goed, het was alsof we tegen Brazilië speelden", zo herinnerde Trevor Wyatt een distributeur van Island Records zich het voetbal van Marley.

Foto: bobmarley / Instagram

Wyatts vergelijking met het Braziliaanse nationale elftal bleek profetisch, want Marley and the Wailers gingen in 1980 naar Brazilië. De band ging naar het privévoetbalveld van Chico Buarque in Rio de Janeiro voor een wedstrijdje met professionele voetballers, zoals Paolo Cesar Caju.

Tijdens een voetbalduel in Parijs in 1977 brak Marley zijn teen. Artsen stelden later een kankergezwel onder zijn teen vast.

Foto: bobmarley / Instagram

De pijn van de tumor begon zijn voetbalcapaciteiten aan te tasten, hoewel Marley bleef spelen en actief bleef ondanks de diagnose.

Foto: bobmarley / Instagram

Artsen stelden voor om de teen te amputeren om verdere uitzaaiing te voorkomen, maar vanwege zijn religieuze overtuiging en zijn grote liefde en toewijding voor voetbal weigerde Marley dit.

Foto: bobmarley / Instagram

Marley wilde het voetballen niet opgeven. Dat was gewoonweg geen optie. De kanker zaaide zich uiteindelijk uit door zijn hele lichaam en kostte hem in 1981 het leven. Tot het einde toe bleef Marley zoveel voetballen als hij maar kon.

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen