Welke psychische problemen zegt Prins Harry te hebben?

Er is de laatste tijd veel informatie over de geestelijke gezondheid van Prins Harry naar buiten gekomen. Dit varieert van live diagnoses tijdens uitzendingen tot zelfdiagnoses. Daarnaast worden er ook discussies over therapie op televisie uitgezonden. We onderzoeken in de volgende dia's alle rapportages, diagnoses en meningen van experts.

De hertog en hertogin van Sussex hebben de afgelopen maanden verschillende zaken aan het licht gebracht. Ten eerste, en het meest opvallend, de mening van Harry over 'the firm' en zijn familie - de Britse Royals. Maar ten tweede hebben ze zijn geestelijke gezondheid in de schijnwerpers gezet.

We beginnen met de diagnose van een expert tijdens een live interview. Het is tegenwoordig gebruikelijk voor beroemdheden om openlijk te praten over geestelijke gezondheidsproblemen en daarmee bewustzijn te creëren voor een probleem dat lange tijd verborgen was. Het is echter zeer zeldzaam dat zo'n spraakmakend persoon actief wordt gediagnosticeerd tijdens een uitzending.

Prins Harry had een interview met bestsellerauteur en trauma-expert Dr. Gabor Maté. Ze bespraken zijn boek 'Spare' en zijn beslissing om zich los te maken van de koninklijke familie. Harry legde uit dat zijn vertrek het moment was waarop hij zich niet langer 'belemmerd' voelde.

Foto: willekeurig huis / Vimeo

Dr. Gabor Maté is een gerenommeerd internationaal spreker over verslaving, de ontwikkeling van kinderen en de relatie tussen stress en ziekte. Hij gebruikte die expertise om prins Harry te diagnosticeren.

Maar voordat Maté alles kon bespreken, wilde Harry eerst aan de wereld uitleggen waarom hij zo openhartig is over zijn persoonlijke gevoelens en trauma's. Hij noemde het een 'dienst aan anderen' en wilde op deze manier mensen helpen via zijn campagne.

Dit alles leidde tot het moment waarop Dr. Maté uiteindelijk live in de uitzending een diagnose stelde voor de zoon van de koning. De expert suggereerde dat de prins leed aan een reeks aandoeningen. Hij had deze conclusie getrokken nadat hij Harry's boek had gelezen en met hem had gesproken tijdens het interview.

Onder de door Dr. Maté genoemde aandoeningen bevonden zich ADD en PTSS, die voornamelijk voortkomen uit Harry's kindertijd en jonge volwassenheid. Hij verloor zijn moeder en zijn vader bemoeide zich weinig met hem. Daarnaast diende hij twee periodes lang in het Britse militaire leger in Afghanistan.

Angela Karanja, een andere expert, bevestigde de diagnose van Maté in een interview met NationalWorld en verklaarde: "Het is duidelijk dat Harry worstelt met een verergerd trauma. Dit ontstaat als een persoon een reeks schadelijke gebeurtenissen of ervaringen doormaakt." Ze voegde echter nog een extra factor toe aan de lijst.

Foto: still uit het interview van Prins Harry voor CBS met Anderson Cooper

De adolescentenpsycholoog herkende hetzelfde trauma als Maté beschreef. Ze reflecteerde ook op Harry's trauma in latere jaren, die meer te maken heeft met zijn vrouw Meghan. Ze zei: "Er is sprake van een cumulatie van onverwerkte jeugdtrauma's. Daarnaast heeft hij ook nog, als gevolg van de aanvallen op zijn multiraciale vrouw, te maken met racisme.''

Harry's reactie was direct en eerlijk. De prins erkende zelfs dat hij van zijn eigen persoonlijke therapeut de diagnose PTSS had gekregen. Toch vertelde hij in zijn boek dat de aandoening niet goed was behandeld.

In Harry's memoires, 'Spare', sprak hij met zijn vader Charles over de problemen waar hij mee te maken had, zoals paniekaanvallen en angstige episodes. Uiteindelijk boog de toenmalige prins van Wales zijn hoofd en zei: "Ik veronderstel dat het mijn schuld is. Ik had je jaren geleden de hulp moeten geven die je nodig had."

Charles had Harry naar een dokter gestuurd, wat de hertog beschouwt als een 'vriendelijk gebaar van zijn vaders kant'. Het bezoek was echter geen succes. De dokter "wilde me pillen voorschrijven en ik wilde geen pillen slikken", schreef Harry. Hij werd toen gediagnosticeerd met PTSS.

De prins ging verder met het delen van zijn ontdekking: "Vanwege al het werk dat ik heb gedaan met gewonde soldaten en mijn inspanningen om hen te helpen, realiseerde ik me nooit dat ik zelf een gewonde soldaat was. Mijn oorlog begon niet in Afghanistan, het begon in augustus 1997."

Het verlies van zijn moeder, prinses Diana, had een enorme impact op Harry. De prins vertelde in het ongelooflijk transparante programma 'The Me You Can't See' dat hij veel onopgeloste woede had over de dood van zijn moeder.

"Ik was zo boos om wat er met haar was gebeurd. Er was helemaal geen gerechtigheid. Dezelfde mensen die haar de tunnel in jaagden, fotografeerden haar stervend op de achterbank van die auto,"  deelde de hertog van Sussex.

Door het trauma ontwikkelde de jonge prins ernstige angsten en kreeg hij paniekaanvallen rond zijn twintigste, volgens zijn AppleTV+-show. Hij nam op eigen initiatief zelfmedicatie en vond zijn eigen weg om met al die spanningen om te gaan.

"Ik was bereid om te drinken. Ik was bereid om drugs te gebruiken. Ik was bereid om dingen te proberen waardoor ik minder zou voelen", gaf hij toe aan Oprah.

Op een dag legde zijn therapeut het zo uit dat Harry eindelijk begreep waar zijn trauma en verdriet vandaan kwamen. De therapeut vertelde dat Harry vaak terugkeerde naar de '12-jarige' Harry. De hertog herinnert het zich in zijn interview met Oprah. Zijn vrienden bevestigden deze observatie. Ze zeiden: "Je hebt het nooit verwerkt. Je mocht er nooit over praten en dan komt het ineens op verschillende manieren naar boven."

Een andere stoornis waar Harry over sprak was agorafobie. Dit is een ernstige stoornis die in bepaalde situaties angst veroorzaakt, bijvoorbeeld op drukke plaatsen waar grote groepen mensen zijn. Dit is niet ideaal voor een wereldberoemde prins.

"Gezien mijn publieke rol was dit een haast onmogelijke stoornis om te hebben", schrijft hij in 'Spare'. Hij had last van agorafobie, wat ook nog eens benadrukt werd door The Mirror.

Hij herinnert zich ook dat hij 'bijna flauwviel' tijdens een toespraak die 'niet kon worden vermeden of geannuleerd'. The Mirror citeert Gregory Jantz, een klinisch psycholoog gevestigd in de Verenigde Staten, die zei dat agorafobie intense angstgevoelens kan veroorzaken. Vaak gaat het gepaard met andere symptomen, zoals ademhalingsproblemen, duizeligheid, een snelle hartslag, blozen, koude rillingen of overmatig zweten.

Als gevolg van het trauma en de stress die hij als kind, tiener en volwassene heeft ervaren, lijdt Harry aan deze psychische stoornissen. Door de wereld te vertellen over zijn worstelingen probeert hij de controle over zijn leven terug te krijgen. Desondanks heeft Harry nog een lange weg te gaan om deze demonen te verdrijven.

Adolescentpsycholoog Angela Karanja van National World heeft commentaar gegeven op Harry's huidige positie in zijn reis naar genezing. Ze zei: "Ik denk dat hij nog steeds veel onverwerkt trauma heeft. Je weet dat iemand genezen is wanneer er suggesties zijn om 'los te laten'. Dit geeft aan dat de ervaringen, hoewel ze echt zijn, geen grip meer hebben op iemand."

"Door het lezen van zijn boek kreeg ik de indruk dat Harry nog steeds boos is over de vele incidenten in zijn leven. Het lijkt erop dat hij nog steeds pijn heeft en dat hij die pijn overdraagt op anderen. Dit komt omdat mensen die pijn hebben anderen ook pijn doen."

Laten we hopen dat Harry's inspanningen om te vertellen over zijn eigen geestelijke gezondheid niet alleen hemzelf helpen bij het 'loslaten', maar ook anderen aanmoedigen om openlijk te spreken over geestelijke gezondheidskwesties. Dat is immers het bredere doel dat de prins nastreeft.