Poetins militaire fouten in Oekraïne: overmoedig en slecht voorbereid

Het is duidelijk dat de oorlog in Oekraïne niet verloopt zoals Poetin graag zou willen. Russische troepen hebben zich uit verschillende operaties moeten terugtrekken, en de invasie lijkt geen vooruitgang te boeken.

In feite duurt de oorlog nu veel langer en is het uitputtender dan Poetin zich had voorgesteld. Analisten spreken van de ernstige militaire fouten die Rusland heeft gemaakt. Kijk met ons mee naar enkele van de vitale fouten die Poetin gemaakt heeft in zijn aanval op Oekraïne.

Zo'n 30 dagen na het begin van de invasie schreef The Washington Post in een analyse van Bonnie Berkowitz en Artur Galocha over de situatie. De twee journalisten zeggen dat het Russische leger weliswaar groot is in aantal, maar zwak in logistiek.

Berkowitz en Galocha spraken over de grote problemen van Rusland in de oorlog, zoals gebrek aan voedselvoorraden, generaals die in de frontlinies sneuvelden, konvooien die in hinderlagen terecht kwamen en tanks die stuk gaan.

Bovendien beschouwen veel militaire analisten Poetins strategie als achterhaald in het licht van onze door technologie beheerste wereld. Talrijke factoren bepalen het verloop van een conflict, niet alleen het aantal soldaten of de kwaliteit van de wapens.

Een bewijs hiervoor is wat er gebeurde met Google Maps bij het begin van de invasie. De verkeersinformatie van Google Maps toonde in de vroege uren van 24 februari een monumentale verkeersopstopping op een weg in Oekraïne aan de grens met Rusland. Het was in feite een hoge concentratie van Russische troepen en gevechtstanks. Dit bleek nuttige informatie voor het Oekraïense verzet.

Volgens Deutsche Welle werd deze informatie door deskundigen als Jeffrey Lewis, een Amerikaanse professor die gespecialiseerd is in open source intelligence, geopenbaard op Twitter. Google besloot enkele uren later deze dienst op Oekraïens grondgebied te deactiveren.

Maar het beeld van een verkeersopstopping was niet alleen op Google Maps te zien. Het satellietbedrijf Maxar toonde een lange rij tanks op weg naar Kyiv. Men berekende toen dat het om een 60 kilometer lang konvooi ging. Een militaire absurditeit: tanks in een rij achter elkaar staan. Waarom?

Sommigen beweren dat de tanks zich over de weg verplaatsten om sneller vooruit te komen en de modder te vermijden die tijdens de voorjaarsdooi het Oekraïense land bedekt. Die manier van oprukken is echter geen gebruikelijke militaire strategie, en zonder extra bescherming maakte het konvooi zich kwetsbaarder voor verrassingsaanvallen.

The Washington Post wijst echter op de grootste moeilijkheid waarvoor de Russen stonden: namelijk het grote probleem om brandstof, voedsel en andere noodzakelijke dingen naar de oprukkende troepen te krijgen. Deze logistieke uitdaging is wat expert Michael Kofman omschrijft als "de tirannie van de afstand".

Een andere fundamentele fout waarover de analisten het eens zijn is het onderschatten van het verzet van Oekraïne tegen een invasie. Misschien hebben eerdere gebeurtenissen, zoals de Krim-operatie (wat een makkie was), Poetin in verwarring gebracht.

Dan volgt de moeilijkheid om een heel land te bezetten. Er wordt gezegd dat Rusland 150.000 soldaten gemobiliseerd heeft. Generaal David Petraeus (op de foto), die het bevel voerde over de Amerikaanse strijdkrachten in Afghanistan en Irak, zei echter op CNN dat dit aantal ontoereikend is voor een land van 44 miljoen inwoners.

Volgens de berekening van Petraeus moeten er, wanneer men een land binnenvalt, "vijf aanvallers zijn voor elke verdediger". Rusland past die regel niet toe.

Petraeus had het in zijn interview met CNN ook over het grote aantal generaals en commandanten die in de strijd gesneuveld zijn.

Sommigen hebben het toegeschreven aan louter wanbeheer, maar andere analisten houden vol dat in de Russische militaire traditie het hoge bevel naar het slagveld gaat, dat het iets normaals is en dat het het moreel van de troepen opkrikt.

Ondanks deze aanwezigheid van generaals op het slagveld (en vanwege het hoge sterftecijfer), heeft The New York Times, die Amerikaanse militaire bronnen citeert, opgemerkt dat het Rusland aan een leider op het slagveld ontbreekt (de titel luidde: "Russia's War Lacks a Battlefield Commander, US Officials Say").

Een andere controversiële kwestie is dat gezegd wordt (maar dit kan Westerse propaganda zijn) dat de Russische soldaten ervan overtuigd waren dat ze op een vrijwel vreedzame operatie naar de Oekraïne waren gestuurd, waar ze met open armen zouden worden ontvangen.

Als je ten strijde trekt met de gedachte applaus te ontvangen, maar eerder als indringer neergeschoten wordt, is dat niet iets dat het moreel verhoogt. Soldaten moeten voldoende voorbereid zijn op wat ze gaan aantreffen. Deskundigen menen dat dit bij de Russische troepen in het geval van Oekraïne niet het geval was.

Een bijkomend element dat het moreel van de troepen kan verlagen is het aantal slachtoffers dat de Russische strijdkrachten zien vallen. Komsomolskaya Pravda, een Russisch persbureau dat dicht bij het Kremlin staat, sprak zelfs van 10.000 dode soldaten, maar corrigeerde zich later en zei dat het om een vergissing ging.

Rusland geeft toe dat er 500 dode Russische soldaten zijn omgekomen en Amerikaanse bronnen spreken van meer dan 2000 gesneuvelde soldaten aan Poetins kant. Dit zijn hoge cijfers die vraagtekens zetten bij de Russische militaire effectiviteit.

In Tsjetsjenië hadden de Russen plaatselijke bondgenoten zoals Ramzan Kadyrov, en in Syrië werkte Rusland hand in hand met de regering zelf. Behalve in Donbas helpt niemand in Oekraïne hen op de grond.

En dan is er nog de manier waarop Volodymyr Zelensky (die zelfs op de Grammy's sprak) de sympathie van de wereldopinie voor zijn doel heeft weten te winnen. Rusland wordt zeker niet geholpen door beelden van bloedbaden, aangericht door Russische troepen.

De Russen hebben hun offensief moeten reorganiseren, zich moeten terugtrekken en hun inspanningen moeten richten op gebieden waar ze denken echte winst te kunnen boeken.

Het lijkt erop dat Kyiv innemen op korte termijn niet langer tot de mogelijkheden behoort. Aan het begin van de invasie was het verrassend dat er Russische troepen in sommige delen van de stad waren (er waren zelfs parachutisten in het spel).

Het blijkt echter ingewikkeld om een enorm grote stad te bezetten (in geografisch opzicht is Kyiv volgens The Washington Post groter dan New York).

Sommigen spreken zelfs al van een Russische nederlaag, maar dat lijkt in dit stadium van de oorlog nogal voorbarig.

Poetin is een koppige leider die in staat is om in deze oorlog te volharden, ondanks dat zijn prestige als leider op het spel staat.

Verder is de vraag wat voor soort oorlog Poetin wil voeren. Het ouderwetse model van een invasie over de grond, waarbij een troepenmacht en tanks worden ingezet, heeft gefaald. Maar stel dat Poetin probeert Oekraïne op de knieën te krijgen door massale bombardementen of zelfs het gebruik van massavernietigingswapens?

Hoewel het Oekraïense verzet heldhaftig is, moet de militaire capaciteit van Rusland niet worden onderschat. Het is machtig, met een traditie van vechten en zelden terugdeinzen. Bovendien behoort Rusland tot de landen die Hitler versloegen. De voorlopige waarheid is dat er in de militaire campagne in Oekraïne (naar de mening van bijna alle analisten) belangrijke fouten zijn gemaakt.