Marioepol, de havenstad in het zuidoosten van Oekraïne, is lange tijd meedogenloos gebombardeerd door het Russische leger. Op de foto zien we de overblijfselen van een school.

Russische en pro-Russische troepen claimed de stad in handen te hebben. Beelden vanuit Marioepol zijn er niet bepaald in overvloed. Toch krijgen we een idee van de schade met de foto's en video's die we wél hebben kunnen zien.

Satellietbeelden geven van bovenaf een duidelijke indruk van de verwoesting. Deze heeft het bedrijf Maxar Technologies boven Marioepol gemaakt.

De beelden vanaf de straat zijn even schokkend. De weinige verslagen die uit Marioepol komen, spreken over een stad waar mensen elke dag vechten om te overleven.

Zoals The New York Times kopte: 'As Mariupol Is Bombed and Besieged, Those Trapped Fight to Survive' ('Terwijl Marioepol gebombardeerd en belegerd wordt, vechten degenen die er vast zitten om te overleven')

Marioepol is een strategisch belangrijk punt, want het is een belangrijke haven die Oekraïne verbindt met het Krim-schiereiland (geannexeerd door Rusland in 2014).

Nieuws uit de eerste hand druppelt langzaam binnen uit Marioepol. Slechts enkele Telegram-zenders zijn erin geslaagd de angstaanjagende situatie naar het buitenland uit te zenden.

Halverwege maart stelde Poetin Marioepol een ultimatum om zich over te geven. Het eindigde om vijf uur op de ochtend van 21 maart, zonder dat de stad zich had overgegeven.

(Foto: Russische tanks op de weg tussen Marioepol en Donetsk)

Nadat het ultimatum verlopen was, intensiveerden de Russen hun aanvallen. Volgens CNN zijn er elke tien minuten beschietingen.

Door de beschietingen zitten veel wijken in Marioepol zonder elektriciteit of drinkwater. Voedsel is ook schaars.

Communicatie is bijna onmogelijk. Degenen die familie in de stad hebben, kunnen in veel gevallen geen contact met hen opnemen. Ze weten niet of hun familieleden nog in leven zijn.

Er zijn verschillende pogingen gedaan om hulpcorridors te creëren en de meest kwetsbare bevolkingsgroepen uit de stad te evacueren.

Het staakt-het-vuren dat nodig is voor zulke humanitaire ontsnappingsroutes, blijft echter uit. Er is maar een heel korte pauze geweest in de beschietingen.

Slechts een paar duizend mensen hebben het beleg kunnen ontvluchten. In de meeste gevallen hebben ze dat tussen de bommen door moeten doen.

De weinige ooggetuigeverslagen vanuit Marioepol spreken van Russische tanks die op gebouwen schieten.

(Foto: een vernietigde tank van Russische of pro-Russische troepen staat in de binnenstad van Marioepol)

De stad wordt gegijzeld. Er zijn Russische troepen in sommige van zijn buurten, maar Marioepol is officieel nog niet gevallen.

Oekraïense troepen verzetten zich tegen de aanval.

(Op de foto een verwoest pantservoertuig dat waarschijnlijk van Oekraïense verdedigingstroepen in het Azov Bataljon was)

Voor de oorlog woonden er bijna 500.000 mensen in Marioepol. In de dagen voor de invasie verlieten ze en masse de stad.

Er wordt echter geschat dat er nog steeds tussen de 200.000 en 300.000 mensen in Marioepol vastzitten.

Reuters meldt dat de Oekraïense regering heeft beweerd dat duizenden inwoners van Marioepol in Russische voertuigen naar Rusland zijn gedeporteerd.

(Op de foto een evacuatie tijdens de humanitaire corridor, waarbij de kolonne geleid wordt door Russische en pro-Russische troepen)

Op de afbeelding een auto met vluchtelingen die de letter Z op zijn raam heeft. De Z is het symbool geworden voor Poetin (en de oorlog) in Rusland.

Mensen die nog autorijden en willen aangeven dat ze niet tot de strijdende troepen behoren, binden witte vlaggen aan hun spiegels en ruitenwissers.

Het is onmogelijk om het aantal dodelijke slachtoffers te berekenen dat deze belegering tot nu toe heeft veroorzaakt.

Bronnen bij het Oekraïense leger spreken over 3.000 dode burgers, maar wie weet? Hoeveel mensen kunnen er onder het puin liggen?

En hoeveel mensen zijn er al overleden door ziekte of gebrek aan eten en drinken?

Media zoals de Financial Times hebben erop gewezen dat het voor Rusland niet nieuw is om deze strategie te volgen. Het Russische leger heeft al eerder belangrijke steden belegerd tot het punt van vernietiging.

Dat deed het leger onder meer met Grozny tijdens de oorlogen in Tsjetsjenië en ook in Aleppo tijdens de oorlog in Syrië.

Marioepol was een opvangplek voor vluchtelingen uit de Volksrepubliek Donetsk - de regio bezet door pro-Russische troepen en onafhankelijk van Oekraïne verklaard.

Nu moeten degenen die eerder al uit Donetsk kwamen voor de tweede keer vluchten. Net als de oorspronkelijke bevolking van Marioepol.

Zonder betrouwbare gegevens, maar met enkele helaas onthullende beelden, lijkt Marioepol een van die steden te zijn geworden die de gruwel van elke oorlog symboliseert: van Guernica tot Nagasaki, van Dresden tot Beiroet.

Marioepol blijft zich verzetten, ook al blijven de bommen vallen.