Afscheid van Berlusconi: het leven van een unieke politicus en zakenman
Silvio Berlusconi is overleden. De voormalige Italiaanse premier en huidige leider van 'Forza Italia' stierf op 86-jarige leeftijd. Hij onderging chemotherapie vanwege leukemie.
Silvio Berlusconi werd, zoals de Italiaanse media meldden, op 9 juni opnieuw opgenomen in het ziekenhuis, iets minder dan een maand na zijn vertrek uit het ziekenhuis, waar hij 44 dagen verbleef vanwege een longinfectie als gevolg van de eerder genoemde leukemie. Hij overleed op maandag 12 juni.
Volgens het persbureau AdnKronos was de toestand van Silvio Berlusconi de afgelopen maanden verslechterd. Zijn familieleden kregen te horen dat ze in de laatste uren van zijn leven afscheid konden nemen van Silvio Berlusconi.
Silvio Berlusconi bleef ondanks zijn hoge leeftijd senator, een functie die hij bij de laatste verkiezingen in Italië had bemachtigd.
Forza Italia maakt momenteel deel uit van de rechtse coalitie die Italië regeert, met premier Giorgia Meloni.
Eind maart 2023 had Silvio Berlusconi afgezien van een verblijf in het ziekenhuis, om zijn kiezers gerust te stellen door een lachende foto te delen op Instagram: "Ik ben weer aan het werk". De zaak was duidelijk ernstiger dan gedacht.
Silvio Berlusconi onderging in juni 2016 al een hartoperatie, waardoor hij lang moest revalideren (hier op de foto bij het verlaten van het ziekenhuis).
"In mijn leven heb ik nooit nagedacht over mijn leeftijd. Integendeel, ik heb altijd geleefd alsof ik 40 jaar oud was. Toen kwam plotseling de ziekte. En nu, door de operatie, besefte ik dat ik een 80-jarige man ben", zei hij destijds tegen Corriere della Sera.
Eigenlijk onderging Silvio Berlusconi sinds 2016 voortdurend operaties. In 2019 werd hij geopereerd voor een darmobstructie en opgenomen op de intensive care. In 2020 vanwege covid: "Deze keer ben ik ook ontsnapt", grapte de oud-premier toen hij het ziekenhuis verliet.
De realiteit is dat Silvio Berlusconi recente Italiaanse geschiedenis is en als zodanig is zijn leven de moeite waard om opnieuw te bekijken, van de wisselvalligheden van zijn begindagen tot zijn politieke leven, doorspekt met schandalen, kritiek en juridische perikelen.
Silvio Berlusconi werd op 29 september 1936 geboren in Milaan, tegenover het hoofdkantoor van de Italiaanse Communistische Partij: zijn vader Luigi werkte bij Banca Rasini; zijn moeder, zijn geliefde Donna Rosa (met hem op de foto in 2006), had voor ze huisvrouw werd als secretaresse bij Pirelli gewerkt.
Hij was de oudste zoon van een Milanese kleinburgerlijke familie en heeft een broer (Paolo, op de foto) en had een zus (Maria Antonietta), die in 2009 overleed.
Nadat hij zijn diploma had gehaald aan de middelbare school Sant'Ambrogio Salesian in Milaan, schreef Silvio Berlusconi zich in voor een rechtenstudie aan de staatsuniversiteit. Hij studeerde cum laude af in 1961: zijn docent was professor Remo Franceschelli en zijn scriptie in handelsrecht droeg de titel 'Het reclamecontract voor reclame'.
Foto uit het boek: 'Een Italiaanse geschiedenis'.
Na talloze baantjes als ober, fotograaf en zelfs als zanger op cruiseschepen, ging Silvio Berlusconi in de bouw werken.
In 1961 richtte hij zijn eerste bedrijf op, genaamd 'Cantieri Riuniti Milanesi Srl', binnen een paar jaar gevolgd door enkele andere. In de jaren zeventig kwam het project op zijn pad dat hem tot de nummer één in de sector zou maken: de bouw van de wijk Milano Due.
De bouw was niet de enige sector die Silvio Berlusconi interesseerde. Aan het eind van de jaren 70 nam hij Telemilano over dat later Canale 5 werd, waarmee zijn opmars in de mediawereld begon.
Met zijn holdingmaatschappij Fininvest, opgericht in 1978, coördineerde Silvio Berlusconi al zijn activiteiten in de sector. Na Canale 5 volgde in 1982 kanaal Italia 1, en in 1984 Rete 4. In 1993 richtte hij zijn multimediaproductiemaatschappij Mediaset op.
Silvio Berlusconi deinsde ook niet terug voor papieren media. In 1990 verwierf hij een meerderheidsbelang in Mondadori en andere grote uitgeverijen, waaronder Einaudi. Mediaset bezit ook het filmproductiebedrijf Medusa Film.
Berlusconi maakte ook gebruik van zijn televisieactiviteiten om de verkoop van de in 1988 overgenomen supermarkt Standa te stimuleren door bekende gezichten op tv te gebruiken in reclamespotjes. En ook werd hij actief in de wereld van verzekeringen en de verkoop van financiële producten.
Op de foto de commercial van Standa met de presentator. Marco Columbro.
Por nd - nd, publiek domein, https://it.wikipedia.org/w/index.php?curid=4264341
Als gepassioneerd liefhebber van sport, maar vooral van voetbal, kocht Silvio Berlusconi op 20 februari 1986 het in financieel zwaar weer verkerende Milan.
Met een sterke kapitaalinjectie begon de club aan een verbazingwekkend successeizoen: met Silvio Berlusconi als voorzitter won het team acht keer de Italiaanse competitie, vijf keer de Champions League en wist in 30 jaar in totaal 28 officiële trofeeën te behalen. In april 2017 werd het bedrijf verkocht aan de Chinese zakenman Li Yonghong.
Op de foto: Berlusconi en Paolo Maldini
Silvio Berlusconi kan echter niet van het voetbalveld afblijven en neemt, na de verkoop van Milan, de leiding over bij Monza. In het seizoen 2021-2022 promoveert de ploeg uit Lombardije voor het eerst in haar geschiedenis naar de Serie A.
Silvio Berlusconi's politieke leven begon in 1994 met de oprichting van de centrumrechtse partij Forza Italia, die in 2008 overging in Il Popolo della Libertà, en in 2013 nog eens opnieuw werd opgericht.
In een televisieboodschap die op 26 januari 1994 werd uitgezonden, legde Berlusconi de beroemde verklaring af die het begin van zijn politieke carrière markeerde, met de woorden: "Ik heb ervoor gekozen om het veld te betreden".
Berlusconi's partij, Forza Italia, won de verkiezingen van 1994 en vormde een coalitie met Gianfranco Fini's Movimento Sociale Italiano en Lega Nord onder leiding van Umberto Bossi. De eerste regering van Berlusconi was echter maar van korte duur en viel in december 1994 door het verlies van Bossi's steun.
In 2001 kwam echter de tweede regering van Berlusconi: een paar dagen voor de verkiezingen, telkens live, ondertekende Berlusconi het beroemde 'contract met de Italianen', waarin de toekomstige premier zich ertoe verbond om tijdens zijn ambtstermijn verschillende hervormingen door te voeren. Het "contract" bepaalde dat als dit niet gebeurde, Berlusconi zijn kandidaatsschap zou neerleggen.
Berlusconi is vier keer premier geweest. De eerste twee regeringen werden gevolgd door een derde in april 2005 (het zogenaamde Berlusconi III) en een vierde van 2008 tot 2011 (Berlusconi IV).
Hij heeft zeven keer in het parlement plaatsgenomen, de eerste keer in het parlement in maart 1994 en daarna werd hij nog eens benoemd in de volgende vier zittingsperioden.
In februari 2013 werd hij gekozen in de Senaat, maar werd veroordeeld voor belastingfraude in het proces tegen Mediaset: hij werd 2 jaar uitgesloten van het bekleden van een openbaar ambt, waardoor zijn senaatszetel kwam te vervallen.
Op de foto: het moment van veroordeling.
Berlusconi is in zijn leven meer dan 30 keer vervolgd, maar slechts één keer, in de rechtszaak over belastingfraude, werd hij uiteindelijk veroordeeld. Hij voldeed zijn straf bestaande sociale dienstverlening gedurende een jaar in een verpleeghuis.
Ondanks de veroordeling heeft Silvio Berlusconi zich niet teruggetrokken uit de politiek. In 2014 tekende hij een overeenkomst met de toenmalige secretaris van Partito Democratico, Matteo Renzi, de winnaar van de verkiezingen van 2014. Deze overeenkomst, bekend als het 'Pact van Nazareno', voorzag onder andere in de omvorming van de Senaat in een 'Kamer van Autonomieën' en een hervorming van de kieswet.
In mei 2018 kon Silvio Berlusconi, na de herziening van het vonnis door het Milanese toezichthoudende bureau, zich weer verkiesbaar stellen en wordt hij gekozen in het Europees Parlement.
Op 25 september 2022 werd Forza Italia, samen met de Fratelli d'Italia en Lega, onderdeel van de centrumrechtse coalitie die de politieke verkiezingen wint. Berlusconi, kandidaat voor de Senaat, wordt gekozen en keert terug naar een senaatszetel in Palazzo Madama.
Door de jaren heen is Silvio Berlusconi een controversieel figuur geweest, die zowel goedkeuring als kritiek kreeg. Tijdens zijn regeringen overheersten beschuldigingen van belangenverstrengeling, met andere woorden het aannemen van wetten 'ad personam', voor zijn eigen persoonlijke belang.
Berlusconi’s wetten waren niet zijn enige schandaal. Hij werd ook verdacht van duistere praktijken in de bouwsector, banden met de maffia en lidmaatschap van P2, een criminele en vrijmetselaarsorganisatie, opgezet door onder meer Licio Gelli.
Foto's van het evenement 'No Berlusconi Day' in Rome
Tot slot is hem een buitensporige toegeeflijkheid en ongepaste nabijheid verweten met Vladimir Poetin.
Silvio Berlusconi is niet alleen bekritiseerd, hij is zelfs twee keer aangevallen. De eerste keer, op 31 december 2004 in Rome, toen een arbeider hem sloeg met een camerastatief. De tweede keer, in Milaan in 2009, toen hij in zijn gezicht werd geslagen met een souvenir van de Dom van Milaan (foto).
En als we van kritiek en agressie overstappen op schandalen, dan doen die laatste zeker niet onder. Een van de eerste was het schandaal rond Noemi Letizia (foto), dat naar buiten kwam in 2009 na haar verjaardagsfeestje. De jonge vrouw was destijds 18 jaar oud.
Het Spaanse dagblad El País publiceerde in 2008 een aantal foto's van de feesten in Villa Certosa, waaraan veel jonge vrouwen deelnamen. De titel van het begeleidende artikel laat zich vertalen als: "De foto's waarvan Berlusconi niet wil dat Italianen ze zien".
Toen kwamen de verklaringen van de escort Patrizia D'Addario, in betaalde avonden in Palazzo Grazioli met Berlusconi, en in 2010 kwam de zaak-Ruby aan het licht (op de foto), de Marokkaanse minderjarige die in mei 2010 werd gearresteerd door het hoofdbureau van politie in Milaan en die werd vrijgelaten dankzij een telefoontje van Berlusconi aan zijn stafchef Pietro Ostuni.
Op persoonlijk vlak is Silvio Berlusconi drie keer getrouwd geweest. Zijn eerste huwelijk dateert uit 1965, met Carla Elvira Lucia Dall'Oglio, met wie hij twee kinderen kreeg: in 1966 Marina (met haar moeder op de foto) en in 1969 Pier Silvio.
Hij was nog getrouwd met Dall'Oglio toen hij de actrice Veronica Lario ontmoette in het Teatro Manzoni in Milaan, met wie hij een relatie begon die in 1985 officieel werd, toen hij scheidde van zijn eerste vrouw.
Hij trouwde in 1990 met Veronica en ze kregen samen drie kinderen: Barbara (1984), Eleonora (1986) en Luigi (1988). De voortdurende schandalen leidden tot de scheiding van het stel in 2012: Veronica Lario, woedend, eiste via de krant Corriere della Sera een publieke verontschuldiging van Berlusconi.
Sinds 2020 was Silvio Berlusconi samen met het parlementslid Marta Antonia Fascina van Forza Italia, geboren in 1990. De twee sloten in 2021 een 'symbolisch huwelijk': het huwelijk heeft in feite geen wettelijke of burgerlijke waarde.
Berlusconi's vijf kinderen brachten hem veertien kleinkinderen en één achterkleinkind. "Vijf kinderen en veel kleinkinderen maken een patriarch. En dat voel ik", zei de voormalige premier in een interview met 'Chi'. Een familie die veel aan hem te danken heeft.